حسین آذری

علمدار

شبی که اشک دلیلی برای بیداری است

شکوه ذکر بلند تو بر لبم جاری است

مسیر زمزمه ها سوی توست ، میدانم

دعا برای ظهور تو عاقبت کاری است

خدا کند نشود چشم ما تهی از اشک

که ازاِشاره چشم تواشک ما جاری است

قسم به گریه کنان غروب هر جمعه

قسم به فرصت پاکی که لحظه زاری است

به یک نگاه تو، آقا شدیم ،یا مهدی

بیا اگر تو نیایی ،نصیب ما خاری است

علم به دوش بگیر ای سوار صبح امید

که چشم عالم وآدم بر این علمداری است

از آن زمان که تو رفتی بهار خشکیده است

دل زمانه تَرَک خورده، تشنه ی یاری است